Verdacht van cybercrime?
Cybercrime vormt de afgelopen jaar een groeiend probleem. De verwachting heerst dat cybercrime in 2019 alleen nog maar verder groeit. Hackers en andere kwaadwillenden vinden steeds meer creatieve manieren om toegang te krijgen tot privacygegevens. Het directe gevolg is dat de waakzaamheid op beveiliging en verdachte praktijken ook toeneemt. In 2012 werd in Nederland het National Cyber Security Centrum (NCSC) opgericht, waarin politie, justitie en bedrijven zich verenigen in de strijd tegen cybercrime.
Ook de Nederlandse wetgeving omtrent computercriminaliteit is sterk in ontwikkeling. Sinds de eerste ingevoerde wet omtrent computercriminaliteit in 1993 zijn door de jaren heen telkens wijzigingen en aanscherpingen gedaan om bij verdenking de strafbare feiten beter en sneller te kunnen ontmaskeren. Wat valt er precies onder cybercrime en wat nou als je zelf wordt verdacht van cybercrime? Wat kun je ondernemen om jezelf te verdedigen en je onschuld te bewijzen?
Wat valt onder andere onder cybercrime?
Met cybercrime worden strafbare feiten met behulp van computersystemen bedoeld. Enkele voorbeelden hiervan zijn: phishing (het 'vissen' naar bijvoorbeeld bankgegevens), scareware (bedreigende software met als doel dat mensen websites gaan bezoeken die besmet met malware zijn), ransomware (online chantagemiddel), spam (ongewenste berichten en reclameboodschappen), computervirussen, hacking (zonder toestemming binnendringen in het computersysteem van een ander), skimming (een vorm van betaalpasfraude), elektronische vermogensdelicten (denk aan afpersing, oplichting of fraude met bankrekeningen), computerwormen (een computerprogramma dat zichzelf telkens vermenigvuldigt en zo schade aanbrengt waardoor virussen vrij spel hebben), cryptojacking (deze bedreiging richt zich op digitaal geld; cryptovaluta), internetstalking, online wapenhandel, online drugshandel, DigiD-fraude, defacing (het bekladden van webpagina's met bijvoorbeeld onjuiste informatie of sterke politieke uitlatingen door hackers), DDos-aanvallen (Distributed Denial of Service: een aanval op een webserver met het doel om deze enorm te vertragen of compleet plat te leggen en daarmee schade aan te richten bij een bedrijf), online identiteitsfraude, verspreiding van spyware, malware of trojan (waarmee gevoelige gegevens worden afgetapt of toegang wordt verkregen tot private computersystemen), delicten met betrekking tot online kinderporno, grooming, racisme of discriminatie en spoofing (het nabootsen van e-mail, URL, website of IP met een nepversie).
Wat kun je doen om jezelf te verdedigen?
Ook voor verdenking van het plegen van een online delict kun je rechtsbijstand krijgen. Het is dan handig als je een rechtsbijstandverzekering hebt. Een advocaat kan je bijstaan bij cybercrimezaken. Het is raadzaam om bij verdenking in een zo vroeg mogelijk stadium gespecialiseerde rechtsbijstand aan te vragen. Het beste is al voor de uitnodiging van de politie tot verhoor de stand van zaken door te spreken met een gespecialiseerde advocaat en samen de mogelijkheden en argumenten ter verdediging door te spreken. Ook verdediging ter zitting kan een optie zijn. Kijk in de polisvoorwaarden van de betreffende rechtsbijstandverzekering voor welke onderdelen je verzekerd bent en over welke onderdelen je eventueel advies kunt krijgen om elders de juiste juridische hulp te kunnen krijgen.